سولفات مس:
بسیاری از مردم با تجربه بدی از استفاده سولفات مس در درمان بیماری های ماهی خودشون دارند و یا از این تجویز نگرانی و ترس دارند. این بخاطر نداشتن اطلاعات غلط و نادرست در تهیه محلول و یا اشتباه در دوز مصرفی این دارو بسیار موثر می باشد.
دامنه درمان و عملکرد سولفات مس:
سولفات مس یک دارو با طیف گسترده و به قول دوستان جنرال است.
این دارو تاثیرات موفقی در موارد ذیل مانند:
از بین بردن جلبک ها، اثر ضد باکتریایی، ضد قارچی، از بین برنده انگل های تک یاخته ای یا پروتوزوآ مانند ایک و کاستیا و ...، انگل ادنیوم (مخملک)، شاخه خاصی از انگل ها مانند انگل کریپتوکریون و انگل آرگولوس (شپشک ماهی) دارد، و در درمان نازک شدن پوست ماهی بکار گرفته می شود.
و حتی در منابعی برای درمان عفونت های باکتریایی داخلی و خارجی هم استفاده می شده که بنده شخصا نه تجربه اش را دارم و نه به این مسئله آخر عقیده دارم، تا باشد نظر دوستان دیگر چه باشد.....!
البته از این دارو به عنوان بزرگترین دارو جهت پیشگیری از موارد بالا، هم در استخرها و هم در آکواریوم برای همه ماهیهای آب شیرین و آب شور همیشه یاد شده است.
در سال های قبل در درمان انگل های آبششی هم کاربرد داشته ولی در حال حاضر بسیاری بر این عقیده هستند که این انگل ها در برابر این ترکیب مقاوم شده اند.
تهیه محلول سولفات مس:
برای تهیه این محلول همواره توصیه شده 21 گرم سولفات مس را با 21 گرم کریستال اسید سیتریک در یک پینت معادل 0/473176473 لیتر (تقریبا نیم لیتر) آب مقطر اضافه کنیم. بعد بطری را خوب تکان دهیم تا خوب حل شود.
مقدار دوز سولفات مس جهت استفاده در حمام بلند مدت:
یک قطره برای هر گالن (3/78لیتر) آب که اگر هر 22 قطره را یک میلی لیتر حساب کنیم، یک میلی لیتر برای تقریبا 83 لیتر می شود. (این هم ساده ترین فرمول به جای محاسبات نامفهوم قبل در فروم های ایرانی).
طول درمان 7 روز متوالی، سیفون کامل و دوز به اندازه حجم تخلیه شده اضافه گردد.
یه توضیح هم بدم که بیشتر سولفات مس را به صورت و کمباین و ترکیب با سموم یا داروهای دیگر استفاده می کنند. مثلا در بالا دلیل استفاده از اسید سیتریک را توضیح می دهم.
اسید سیتریک باعث جدا نشدن و پایدار ماندن این محصول می شود. چون مس به آسانی در آب حل نمی شود ما از اسید سیتریک استفاده می کنیم که موجب جلوگیری از افت میزان مس در سطح محلول در طی زمان هم می شود.
این هم تحفه ای برای اعضاء انجمن دیسکس بصورت اختصاصی:
از کمباین های معروف می توان به سولفات مس + متیلن بلو + اسید سیتریک
سولفات مس + فرمالین
سولفات مس + کلرید مس
سولفات مس + اکسی تتراسایکلین و
سولفات مس + کلرید مس + آکریفلاوین هم اشاره کرد.
تا چه حتی مجاز به استفاده از سولفات مس هستیم:
- حمام کوتاه مدت برای اعضا اصلا پیشنهاد نمی کنم و برای همین توضیحی نگذاشتم.
- مطلوب ترین دوز با غلظت بالا 0/15 ppm است که تا غلظت 0/20 ppm هم می توان اضافه کرد.
توجه: در غلظت بالاتر احتمال سوختگی زخم روی بدن ماهی هست. برای همین اگر یک کارشناس مجرب نیستید از کیت های تست در طول درمان استفاده نمایید.
جمع آوری مس از داخل آب:
یک تصور غلط رایج در مورد مس این است که می توان آن را از آب با زغال اکتیو حذف کرد. ولی طبق تحقیق بنده بهترین راه را فقط و فقط سیفون سنگین آب ذکر می کنیم چون استفاده از آلاینده های شیمیایی باز هم برای شما مشکل آفرین است، چون محصولات کاندیشنر آب مس را از بین نمیرند، فقط مس را بی اثر میکنند که بازهم در سنجش dh آب همان مقادیر قابل سنجش است.
تذکرات مهم در استفاده از سولفات مس:
- پس از تغییر آب از غذادهی به ماهی خودداری نمایید و تغذیه باید زمانی قبل از تغییر آب صورت گیرد.
- گرچه مقدار مس در لیتر برابر با میلیونیوم هاست ولی خاصیت های خاصی دارد که برای کوسه های آب شور، بی مهرگان، برای اطمینان در سیستم ریف منع شده است.
- همچنین برای ازبین بردن جلبک ها توجه داشته باشید که در زمان سنجیدن میزان مس پس از افزودن مس، جلبک ها همه را می خورند که این باعث مرگشان می شود، ولی بعد از مرگ دوباره مس به آب بر می گردد.
در نظر داشته باشید که مس یک یون فلزی سنگین است که ما به عنوان سم این محلول را می نامیم. پس در هنگام استفاده از دست های خود مراقبت کنید.