اسب خزری
اسب خزری اسبی كوچك اندام است كه برای سواری كودكان مناسب می باشد.در باره كشف مجدد این نژادی كه قدمتی هزاران ساله داشت.لوئیزکه همسر یک شاهزاده ایرانی است با پشتكار فراوان توانست اسبی را مجدداً به دنیا معرفی كند كه دارای ارزش فراوانی بود. اسب منحصر به فردی كه به مینیاتور اسب عرب شباهت دارد و او آن رااسبچه خزر نامید.
در راستای مطالعات ژنتیكی كه بر روی استخوان اسبچه خزر انجام شد مطالعات دیگری نیز درباره سایر اسب های ایران صورت گرفت. مقایسه اندازه های استخوان اسبچه با استخوان های یافت شده از مناطق مختلف ایران به خصوص مناطق زاگرس و دامغان نشان داد كه در گذشته سه نوع اسب به عنوان نژادهای پایه اسب های امروزی در فلات ایران وجود داشته است. این حقیقت آشكار شد كه اسبچه خزر، اسب تركمن و یابو نژادهای اصلی اسب های شرقی بوده اند و از لحاظ ژنتیك چنین چیزی را نمی شود در جای دیگری یافتنه تنها سيمايش را مي توان برنقوش سنگي پلکان هاي تخت جمشيد ديد،بلکه برخي ها،سابقه اش را حتي در تورات و انجيل هم يافته اند وآن را از حيوانات نجات يافته با کشتي نوح مي دانند.اسب کاسپين (Caspian Horse) که به آن اسبچه ي خزري هم گفته مي شود، بر اساس اعلام مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي گيلان،در کنار اسب ترکمن،نیای همه ی اسب هاي مشرق زمين است.نتايج پژوهش هاي باستان شناسي نشان مي دهد،اسب کاسپين،از 4 هزار سال پيش از ميلاد مسيح،در ايران پرورش داده می شده است و نقوش موجود در تخت جمشید حاکی است،این اسب،آنقدر ارزشمند بوده است که به عنوان تحفه،به پادشاه هخامنشی تقدیم شود. البته پرفسور رابرت کورنوک،ازاعضاي گروه باستان شناسیB.A.S.Eکه درترکیه کاوش های فراوانی کرده است،در کتابی مشهوربه نام کوه های گم شده ی نوح،با استناد به کشفيات دیرینه شناسی معتقد است،اسب کاسپين،جزو حيواناتي است که نوح (ع) آن را بر کشتي اش سوار کرد تا از طوفان نجات يابد.تا سال 1343ه.ش همه،اسب کاسپين را،حيواني منقرض شده
مي دانستند،که از پيش از هزار سال پيش،کسي،نه آن را ديده و نه اثري از آن يافته است،تا اينکه لوئيز فيروز،بانوی فرانسوی که برای یافتن اسب هایی مناسب برای سوارکاری کودکان به ایران آمده بود،در اين سال،اسبچه ي خزري را به صورت تصادفی،در گيلان شناسايي کرد وآن را " اسب مينياتوري خزر" ناميد. اسبي که امروزه،به اسب خزر يا اسب کاسپين مشهور است.
به گفته ي دکتر محمود بهمني،اسب کاسپين با هر سابقه و تاريخچه اي،حيواني در خطر انقراض است،چرا که بر اساس آمارهاي سال 2005،در حال حاضر،فقط هزار و 263 سر از اين حيوان نادر، در جهان زندگي مي کند.
در حال حاضر،فقط 5 درصد از اسب هاي کاسپين" شناسنامه دار" ايران در گیلان یعنی استانی که براساس پژوهش هاي نژاد شناسي،خاستگاه (In Situ ) اسب کاسپين است زندگی می کنند گفت:ايران با داشتن 234 سر اسب کاسپين،سومين کشور دارنده ي اين حيوان ارزشمند در جهان است و کشورهاي آمريکا با 406 سر و انگلستان با داشتن 381 سر،مقام اول و دوم را در اين زمينه دارند.
دکترمحمود بهمني افزود:اسب هاي کاسپين آمريکا و انگليس هم از تکثير
اسب هاي کاسپينی که بين سال هاي 44 تا 72 ه.ش،به صورت قانوني از ايران به اين کشورها وارد شد به دست آمده اند.
اگر مراقب نباشیم ، او نیز به خاطره ها خواهد پیوست.
منابع : همشهری آنلاین
guilan.irib.