نگهداری روباه صحرایی به عنوان پت

[Tarantula]

نام علمی : Vulpes zerda (در گذشته: Fennecus zerda)
طول عمر : انتظار میرود که روباههای صحرایی در اسارت طول عمری بین 12 تا 16 سال داشته باشند.
اندازه : روباه های صحرایی طولی معادل 16-18 اینچ (48-54 سانتیمتر) و قدی تا حدود 8-10 اینچ (24-30 سانتیمتر) و در هنگام بلوغ وزنی به مقدار 2-4 پوند میتوانند داشته باشند.

پراکندگی طبیعی : این روباه ها بومی نواحی بیابانی آفریقای جنوبی هستند.

خلق و خو : روباههای صحرایی حیواناتی اجتماعی هستند و به توجه زیادی نیاز دارند.با رفتار مناسب و انجام تمرین های لازم این حیوان قابل نگهداری خواهد بود.ولی با این حال مهم است که به خاطر داشته باشید که این حیوان ذاتا متعلق به حیات وحش است و مانند سگ ها در اهلی شده نیستند.آنها موجوداتی فعال، پر انرژی و کنجکاو هستند و در فرار مهارت دارند.محفظه هایی که در خارج از منزل برای آنها تهیه میشود باید امن باشد چون این موجودات توانایی بالا رفتن از دیواره ها و کندن زمین را دارند.در صورتی که حیوان را با قلاده بیرون میبرید، باید مراقبت های لازمه را به عمل بیاورید چرا که این حیوانات براحتی میتوانند سر خود را از افسارشان خارج کرده و فرار کنند - آنها بسیار سریع هستند و گرفتن دوباره آنها کار مشکلی خواهد بود.

مشخصات قابل توجه : برخلاف سایر روباهها، روباههای صحرایی کمی بو دار هستند.اگرچه آنها نمونه ی کوچک شده ی سگ های وحشی هستند، ولی از گوش های بزرگی (تا 6 اینچ) برخوردارند که از آنها برای از بین بردن دمای بدن و خنک کردن خود استفاده میکنند.آنها در مواقعی که هوا گرم نباشد، خیلی به ندرت نفس نفس میزنند.برعکس،اگر دما به پایین 20 درجه برسد، شروع به لرزیدن میکنند.در هنگام خشنودی و احساس رضایت، صدایی مانند صدای خر خر گربه از خود تولید میکنند.
خانه سازی : روباههای صحرایی هنگامی که مراقبی ندارند، باید در لانه شان بمانند.وگرنه ممکن است خانه را به راحتی به هم بریزند.ولی در صورت حضور مراقب میتوانند در خانه آزاد باشند.در صورتی که حیوان را داخل خانه نگهداری میکنید،محفظه هایی که برای سگ ها استفاده میشوند کفایت میکند، و در صورت خارجی بودن محفظه همین که از لحاظ فرار نکردن حیوان امن باشد کافیست.(به صورت ایده آل محفظه ای مسقف که تا چند زیر زمین حصار کشی شده باشد خوب است.)میتوانید آنها را در صورت داشتن قلاده به بیرون از خانه هم ببرید، ولی همانطور که گفته شد،باید مراقبت های لازم را جهت فرار نکردن حیوان اعمال کنید.

آموزش ادرار : مد نظر داشته باشید که با توجه به وحشی بودن حیوان،آموزش آن ممکن است سخت باشد.ممکن است این روباهها به استفاده از جعبه ی ادرار خوشحال باشند.جعبه های مسقف به لحاظ گرایش آنها به کندن زمین بیشتر پیشنهاد میشود.پروسه ی آموزش ادرار به حیوان باید شامل بیرون بردن حیوان و یا قرار دادن مداوم وی در ظرف ادرارش باشد.همچنین باید مقدار زیادی جایزه در صورت آموزش پذیری حیوان به وی داده شود.هرگز برای اتفاقاتی که داخل خانه رخ میدهد حیوان را تنبیه نکنید.اگر حیوان را در حین ادرار یا مدفوع کردن مشاهده کردید، فقط وی را به ظرف ادرارش انتقال دهید.

تغذیه : در طبیعت روباههای صحرایی همه چیزخوار هستند و هرچیزی را که پیدا کنند میخورند.این مطلب در اسارت حیوان هم باید رعایت شود.غذاهای تجاری خشک کیفیت دار که اغلب برای تغذیه ی سگ های وحشی استفاده میشود میتواند غذایی مناسبی باشد.در غیر این صورت میتوانید از غذاهای تجاری سگ و گربه استفاده کنید.غذای تجاری را با مقداری سبزیجات،میوجات،بچه موش،تخم مرغ،جیرجیرک،کرم و غذاهای کنسروی سگ و گربه مخلوط کرده و به حیوان بدهید.

مراقبت های بهداشتی : شما باید در ابتدا دامپزشکی را برای درمان روباهتان،که درمانی مشابه درمانهای سگ ها دارند،پیدا کنید.آنها باید به طور مداوم جهت مبتلا نشدن به بیماری هاری واکسیناسیون شوند.دامپزشک حیوان شما باید قادر باشد برنامه ی واکسیناسیونی خوبی را برای روباه شما تنظیم کند.شبهاتی جهت استفاده ی واکسن MLV معمولی برای روباههای صحرایی نزد دامپزشکان وجود دارد، ولی خوشبختانه واکسن های دیگری وجود دارند که از همه نظر برای استفاده امن هستند.چکاپ سالانه باید انجام شود که دامپزشک شما لگر لازم باشد بتواند جهت درمان کرم های روده ای،شپش ها و سایر بیماری ها دارو تجویز کند.

منبع
ترجمه : علیرضا زمانی

[°Mohsen]

قیمتش چقدره تقریبا؟
تو ایران می شه پیدا کرد؟