خارپشت گوش* بلند
نام علمی : Hemiechinus auritus

نام انگلیسی: Long-eared Hedgehog

نام فارسی: خارپشت گوش*بلند
مشخصات: جثه این جانور از خارپشت اروپائی کوچک*تر است و پوزه کشیده*تر و نوک تیزی دارد. گوش*هایش بسیار دراز و از خارهای پشت سر بلندتر است. دست*ها و پاهای بلندی دارد. بر خلاف خارپشت بیابانی و خارپشت برانت، خارهای جلوی پیشانی دو قسمت نمی*شوند. متمایل به قهوه*ای حدود 15 میلی*متر است. خارها گندمی*رنگند و دو نوار تیره نوارهای تیره روشن*تر است. رنگ موهای صورت، گلو و پیشانی دارچینی متمایل به زرد است. موهای زیر بدن، پهلوها، دم، دست و پا سفیدند. در منطقه سیستان رنگ خارهای پشت و موهای زیر شکم این خارپشت تیره*رنگ است. بر اساس تحقیقاتی که به تازگی از طریق مطالعه DNA، توسط دکتر پاتون از موزه جانورشناسی دانشگاه برکلی بر روی نمونه*هائی که در چاه نیمه زابل جمع*آوری شد انجام گرفت، مشخص گردید که خارپشت*های این منطقه زیر گونه*ای به نام (H. a. ****lotis)هستند که با زیر گونه کرمان (H. a. Auritus) تفاوت دارند.اندازه*ها: طول سر و تنه 150 تا 270 میلی متر، دم 10 تا 55 میلی متر, وزن حدود 450 گرم.زیستگاه: علف زارها, بوته*زارهای حاشیه جنگل*ها، مناطق استپی، باغ*ها و مزارع.پراکندگی: در ایران کرمان، سیستان، خراسان،* گلستان، تهران، اصفهان و خوزستان.پراکنش جهانی: آسیا و شمال افریقا.عادات: اغلب خصوصیاتش شبیه خارپشت اروپایی است، ولی برای ایجاد لانه معمولاً سوراخ*هایی به عمق 60 تا 100 سانتی*متر در زمین حفر می*کند یا در سوراخ سایر جانوران ساکن می*شود. در موقع احساس خط نیز هر چند تا حدودی گلوله مانند می*شود ولی مانند خارپشت اروپایی به صورت کاملاً گرد درنمی*آید. چنانچه این خارپشت را با انگشتان از خارهای پشت بدن گرفته، آویزان کنیم به راحتی سر و اندام*های حرکتی را بیرون می*آورد. در مناطق سردسیر خواب زمستانی و در مناطق گرمسیر احتمالاً خواب تابستانی دارد. نوزادان در زمان تولد خارهائی به طول دو میلی*متر با رنگ*های متفاوت از سفید چرک تا سیاه دارند. پنج ساعت پس از تولد طول خارها به هشت میلی*متر می*رسد.





منبع: وبسایت بیابانها و کویرهای ایران