از قرن ها پیش در انگلستان و فرانسه اسب های نژاد برتون پرورش می یافته اند. در حال حاضر دو تیپ از این نژاد وجود دارد. تیپ اول که در نتیجه تلاقی اسب های پرچرون، بلونیناس و آردنه با اسب های بومی کوهستان های غرب بریتانیا حاصل شده است. و اسب سنگین تر و قوی تری می باشد و تیپ دوم که اصطلاحا (Postier ) نام گرفته و از تلاقی اسب های بومی بریتانیا با سافولک ایجاد شده و اسب های سبک تر و کوتاه تری نسبت به تیپ اول می باشند.
اسب نژاد برتون ( Berton horse )
خصوصیات ظاهری:
قد: در اسب های تیپ اول حدود 160 سانتی متر و در اسب های تیپ دوم حدود 150 سانتی متر
سر: مربعی شکل با نیم رخ صاف
گردن: کوتاه و قوس دار و متصل به شانه هایی با طول کم
کپل: کوتاه و نسبتا قوی
اندام حرکتی: در ناحیه بخلوق و پاشنه دارای مو
یال و دم: یال پر مو ولی دم بسیار کوتاه است.
رنگ بدن: ابرش قرمز تا خاکستری، کرنگ و کهر و به ندرت ابرش
وزن: این نژاد معمولا بین 620 تا 750 کیلوگرم وزن دارند.
کاربری: عمده استفاده از این اسب ها برای کشیدن ارابه و کالسکه و نمایش بوده و جهت تلاقی با سایر نژاد ها نیز کاربرد وسیعی دارد. البته امروز اسبی دیگر از این نژاد انتخاب و تولید کرده اند که برای سواری آزاد مناسب است و نام آن را کولاریز ( colaris) گذاشته اند.
پراکندگی: این اسب در فرانسه ، انگلستان و اسپانیا پرورش داده شده و دارای تبارنامه می باشد.
دکتر مسعود خلیلی
گردآوری: hsoonheb