روانشناسی تربیت سگ ها
سگ ها حیواناتی هستند که از روی فطرت خلقت خود علاقه مند به زندگی گروهی بوده و به فرمانده ای توانا، باهوش قوی پاسخ مثبت می دهند.
راه کارهای تربیت تا اندازه ای وابسته به نژاد و میراث غریزی سگ است. سگ ها مخلوقاتی اجتماعی زی هستند که به سادگی آمادگی سازگاری با روابط اجتماعی را دارا می باشند. آن ها زندگی دسته جمعی و گروهی را بر زندگی فردی و تنهایی ترجیح می دهند. در حقیقت علاقه و همبستگی ای که بینشان به وجود می آید آن ها را در کنار یکدیگر نگاه می دارد. اما این دلبستگی به تنهایی برای حفظ نظم در داخل گروه کافی نیست. بلکه راهبر و یک زنجیره فرماندهی نیز بین آن ها وجود دارد.
ارتباط دسته جمعی سگ سانان بر یک نظم استوار است. همیشه در هر گروه، یک سگ قدرتمند و توانا فرمانده و راهبر می شود. راهبر بر بی نظمی غلبه کرده و مجموعه را چنان سازماندهی می کند که بقیه ملزم به حفظ نظم گروهی می شوند.
سایر اعضا گروه به ندرت با راهبر درگیر می شوند و از نظر مرتبه نیز سگ دیگری فرمانده دوم شده و تحت نظر راهبر، همه اعضا را تحت کنترل دارد. در یک گروه، هر عضو رتبه خاص خود را دارد و وقتی این مراتب مشخص شد، هر سگی به دقت می داند که کدام اعضا مافوق او محسوب می شوند و همچنین چه اعضا دیگری تحت پوشش او و چه وظیفه و نقشی دارند.
راهبر همیشه از مالکیت خود دفاع می کند و در تمام فعالیت های گروه به سایر اعضا نشان می دهد که سر کرده است و همیشه ابتکار عمل را در دست دارد به طوری که حتی برای تولید مثل هم اولین فردی خواهد بود که برای انتخاب جفت اقدام می کند.
همچنین او پس از هر شکار اولین فردی خواهد بود که به غذا می رسد و پس از او نیز سایر سگ ها به نسبت رتبه به آن دسترسی پیدا می کنند.
البته سلسله مراتب فرماندهی با گذشت سال ها تغییر می کند و سگ های جوان همیشه در پی یافتن نقاط ضعف رده های بالاتر خود هستند تا پس از غلبه بر آن ها به مقام بالاتر دست یابند.
به این ترتیب وقتی سگ های غالب پیر می شوند و سلامتی خود را از دست می دهند جوان تر ها قدرت را در دست می گیرند.
سگ ها همیشه این تمایلات به زندگی جمعی را به ارث می برند حال چه وحشی باشند چه اهلی.
همین الگوهای رفتاری آن ها می تواند در ارتباط با زندگی در کنار انسان ها تکامل یابد. اگر سگی وارد خانه ای جدید شود، برای تربیت وی می توان به سادگی جای گروه را با خانواده عوض کرد.
از دید یک سگ، تمام اعضا خانه بخشی از گروه هستند. این موضوع بسیار مهم است که حیوان پس از ورود به جمع خانواده موقعیت خود را درک کند تا تضمینی باشد برای تبدیل شدن به یک سگ وابسته و با تربیت.
این رابطه در هر نوع نژاد از سگ ها به ویژه در آموزش و تداوم مسئله دفع و ادرار و مدفوع بدون مشکل آن ها حائز اهمیت است.
به مجرد آن که یک سگ تازه متولد شده یا یک سگ بالغ جدید به منزل بردید، شما یا سایر اعضا خانواده تان باید نقش راهبری گروه را بپذیرید و با مقرر کردن مقررات مناسب و تحمیل آن ها به سگ به صورت خیلی قاطع نقش فرماندهی را ایفا نمائید.
البته شما در ضمن داشتن قاطعیت، باید یک رفتار عاطفی مناسب هم داشته باشید.
به یاد داشته باشید که اگر هیچ یک از اعضا خانواده موقعیت رئیس بودن را نپذیرد آن وقت سگ خودش را بر شما تحمیل می کند. و در نهایت با حیوان سرکشی رو به رو خواهید شد که تربیتش اگر غیر ممکن نباشد مشکل خواهد بود.
سگی که وارد خانه جدیدی می شود اعضا خانواده را مورد آزمایش قرار می دهد تا جایگاه خود را پیدا کند و اگر متوجه نباشید که با او چگونه رفتار کنید، حیوان دچار سوء رفتار می شود و مشکلاتی که یک سگ بی انضباط پیدا کند به سادگی قابل اصلاح نیست و هر چه سن او بالاتر رود ناهنجاری هایش شدید تر می شود.
نویسنده: دکتر رضا خلخال
گردآوری : hsoonheb