وزغ طلایی (نام علمی: Bufo periglenes) که به نام های «وزغ طلایی مونته ورده» یا «وزغ مونته ورده» نیز مشهور است، نوعی وزغ کوچک و براق بود که زمانی در منطقهٔ کوچکی از جنگل های بارانی و استوایی شهر مونته ورده در کاستاریکا به وفور یافت می شد.
شناسایی و مشخصات
این وزغ نخستین بار در ۱۹۶۶ و توسط خزنده شناسی به نام جی سوج شناسایی شد. سوج در ابتدا آنها را غیرواقعی پنداشت و چنین گمان برد که کسی آنها را در رنگ لعابدار انداخته باشد.
طول قورباغهٔ طلایی نر بالغ به زحمت به ۵ سانتی متر می رسید، رنگش نارنجی مایل به طلایی بود و برعکس بیشتر وزغ ها، پوستی روشن و براق داشت. قورباغهٔ طلایی ماده ولی ظاهری کاملاً متفاوت داشت. جثهٔ ماده ها بزرگتر از نرها بود و به جای رنگ نارنجی روشن، پوستی زیتونی تیره تا سیاه رنگ با نقطه*های قرمز و حاشیه ای زرد رنگ داشتند.
انقراض
از ۱۱ مه ۱۹۸۹ دیگر وزغ طلایی در هیچ کجای جهان مشاهده نگردیده است و همین امر سبب شده تا اتحادیه بین المللی حفاظت از محیط زیست (IUCN) آن را در فهرست گونه های منقرض شده قرار دهد. زیست شناسان و IUCN، دلایل احتمالی انقراض این دوزیست را تغییرات آب و هوایی، گرم شدن زمین، آلودگی هوا، افزایش اشعهٔ فرابنفش، کاهش سطح pH، داشتن زیستگاهی محدود و بیماری های قارچی و انگلی ذکر نموده اند
ویکی پدیا